2022

Kroniek: 0

There is this thing we call the unknown.

It goes beyond existence

Endless & complete

living an eternity.

And in a brief moment, it might form a body

Passing through life

Only to explore and wander

To once again become

An imperishable vibration.


We noemen het, het onbekende.

Het gaat voorbij het bestaan.

Eindeloos & compleet.

Een eeuwig zijn.

En van tijd tot tijd vormt het een lichaam.

Om te passeren doorheen het leven.

Enkel om te dwalen en te exploreren.

Om weldra terug te keren.

Tot een onvergankelijke vibratie.


Point 0

Expo:

Sint-Paulusstraat 23    MATTER / MATTERS Antwerp

Artelex artspace    Playing Peripheries   Antwerp 

To Be Antwerp      7th edition    Antwerpen

Please Add Color   Radiant Nights 7   De singel, Antwerp


This is the space in between.

In between,  embodiment & the nonphysical, movement & the motionlessness, life & existing, the earthly & the immaterial, & & &

I am just a way,

          an act,

          a path.

I'll keep what you cannot carry

So that, when you eventually arrive,

There is nothing but emptiness 

            ...

NED

Dit is de tussenruimte.

Tussen,  belichaming & het niet-fysieke, beweging & stilstand, leven & bestaan, het aardse & het immateriële, & & &

Ik ben slechts een middel,

               een handeling,

               een weg.

Ik zal bewaren wat jij niet kunt dragen

Zodat, wanneer je ooit aankomt,

er niets anders is dan leegte 

            ...

The Mountain

Expo:

Hofke van Chantaine  H2o Oud-Turnhout


“Turn me upside down,” said the mountain,

“and I’ll be your vessel, to bear the lake from which first life was born”


And so it was.


“Form me as you wish,” said the earth,

“And I’ll be your establishment, to bear the mountain which I once was”7


And chains emerged from the earth.


NED


"draai me om," zei de berg,

"en ik zal Uw schip zijn, dat het meer draagt waaruit het eerste leven is geboren"


En dat gebeurde.


"Vorm me zoals je wilt," zei de aarde,

"En ik zal uw basis zijn, om de berg te dragen die ik ooit was"


En kettingen rezen uit de aarde.

Netzach

Expo(2): 

KAVKA Oudaan     To Be Antwerp     Antwerp

FAAR   Ceiling Deurne

Out of the heavens, before we even spoke of time, a piece of the constellation Capricorn fell down on Earth. Had the gods been fighting? Did a storm pass by with enormous rage? We don't know... 

Deep down in Earth, the horn of Capricorn was subjected to the elements. Time began to pass. Above it, slowly life began to evolve. First animals, eventually humans. 

Because of Earth's moving plates and human activities, now after millennia, the horn came to the surface and was eventually dug up. Due to ignorance and fear people restraint the unknown object as if it was a beast, resonating this ancient yet futuristic, power. Unknown to humanity.

Called after the sefirot Netzach of the Kabbalah (tree of life), meaning eternal, the horn of Capricorn, once more visible to the heavens, now awaits its future.

NED

Uit de Hemelen, voordat we van tijd spraken, viel er op een dag een deel van het sterrenbeeld Steenbok op de Aarde neer. Hadden de goden met elkaar gevochten? Was er een storm met enorme toorn voorbij geraasd? We hebben geen idee... 

Diep onder de Aarde, werd de hoorn van Steenbok onderworpen aan de elementen. De tijd begon te verstrijken. Langzaam begon zich daarboven leven te ontwikkelen. Eerst dieren, uiteindelijk mensen. 

Door de bewegende aardplaten en menselijke activiteiten, kwam de hoorn, nu na millennia, aan de oppervlakte terecht en werd het uiteindelijk opgegraven. Door onwetendheid en angst bedwongen de mensen het onbekende voorwerp alsof het een beest was, wat een oeroude maar futuristische kracht resonerend. Onbekend aan de mensheid.

Genoemd naar de sefirot Netzach van de Kabbalah (levensboom), wat eeuwig betekent, wacht de hoorn van Steenbok, nu wederom zichtbaar voor de hemelen, op zijn verdere lot.

Pangu's Egg

Expo:  FAAR         Ceiling      Deurne

In the beginning, there was chaos. In time this chaos melted together into an egg in which balance started to grow. Out of the egg then came Pangu,  who created the world as we know it...

That is according to Chinese mythology. The cosmic egg is a returning aspect in many cultures when talking about the myth of creation:

'For thousands of years, the remains of the egg wandered the earth. Lost, hidden, found, ... Coveted, hunted down, used.

In the end, it was a neverending carousel, until a cage was built to contain the egg and shut humanity's greed out. 

Presented as an artifact out of ancient times, the egg is now in possession of a private collector.'

NED

In het begin was er chaos. Na verloop van tijd smolt deze chaos samen tot een ei, waarin evenwicht begon te groeien. Uit het ei kwam toen Pangu, die de wereld schiep zoals wij die kennen...

Dat is zo volgens de Chinese mythologie. Het kosmische ei is een terugkerend aspect in vele culturen wanneer men spreekt over de scheppingsmythe:

'Duizenden jaren lang zwierven de resten van het ei over de aarde. Verloren, verborgen, gevonden, ... Begeerd, opgespoord, misbruikt.

Uiteindelijk was het een eindeloze carrousel, totdat er een kooi werd gebouwd om het ei in te sluiten en de hebzucht van de mensheid te weren. 

Voorgesteld als een artefact uit de oudheid, is het ei nu in het bezit van een privé verzamelaar.'



Kartika '22

Expo:  FAAR Ceiling Deurne

Inspired by the Tibetan Kartika, I created my own knife out of steel and bronze presented in a burned wooden box. 

I love how Buddhistic instruments often look like weapons. Nevertheless, they are not meant to hurt or cause harm. On the contrary, they are mostly used to heal bodies and souls. 

A Kartika is often used in rituals to, symbolically, cut away negative thoughts and feelings. 

NED

Geïnspireerd door de Tibetaanse Kartika, heb ik mijn eigen mes ontworpen uit staal en brons, gepresenteerd in een verbrand houten kistje. 

Ik bewonder hoe boeddhistische instrumenten er vaak uitzien als wapens. Toch zijn ze niet bedoeld om pijn te doen of schade te berokkenen. Integendeel, ze worden meestal gebruikt om lichamen en zielen te genezen. 

Een Kartika wordt vaak gebruikt in rituelen om, symbolisch, negatieve gedachten en gevoelens weg te snijden. 

Credits plaster base to: Orphea Aerts (with help from: Emma van Noten en Kaat Wouters)


‘4bilion years ago life was given to us.

What did we do with it?

What do we do with it?’

Expo(4):

St. Joris Kerk To Be Antwerp Antwerp

FAAR Ceiling Deurne

Kasteel le Paige Stormloop             Herentals

Hofke van Chantaine  H2o     Oud-Turnhout


(1) De bron: het begin van alles.

Hier uit geboren meanderen onze wegen als mens, doorheen tijd en vorm. Onze samenleving, onze manier van leven is voortdurend onderhevig aan verandering.

Dit werk is een ode aan het leven, het bestaan zelve, met al zijn bochten, moeilijkheden, verassingen en schoonheid.

Dit is de plek waar jij geboren werd, waar jij startte.

Welkom terug.

>

(2) En plots maakten we keuzes die onze bron deed slinken. Water stopt met lopen waar tranen vallen. Wat blijft er over van onze gift? Van ons leven? 

!KIJK OM JE HEEN!

We vernietigde zoveel. En draaide de wereld onderste boven. Wat een blasfemie, deze verloochening van waarden en bestaan. Niks meer te loven.

Wanneer snijden we het koord door? Tik tak. Hoelang nog, voordat onze lichamen op de aarde neer slaan en voorgoed breken? ...

ENG

(1) The source: the beginning of everything.

Born from this, our paths as human beings meander through time and form. Our society, our way of life is constantly changing.

This work is an ode to life, to existence itself, with all its curves, difficulties, surprises and beauty.

This is the place where you were born, where you started.

Welcome back.

>

(2) And suddenly we made choices that dwarfed our well. Water stops running where tears fall. What is left of our gift? Of our life? 

LOOK AROUND YOU!

We destroyed so much. And turned the world upside down.  What a blasphemy, this forsaking of values and existence. Nothing left to praise.

When do we cut the cord? Tick-tock. How long before our bodies smash down on the earth and break forever?

...

Door to a world (Study for a room)

Expo:  FAAR Ceiling   Deurne

I envision a long hallway. There is no light coming in, therefore it is dark. Perhaps you feel the need to touch the walls and use them as a guide? Perhaps you are afraid? perhaps you feel a little weird?

The only thing you can see is an orange square at the end of the hallway. There is a certain pull towards it. It's bright and absurd. Is it a wall? Is it a door? 

Once you approach it, you notice it is a room.  Empty, except for its orange color. As bright as the most brilliant sunset, covering walls, floor and ceiling. While you enter it is swallowing you. 

And so you become one with the room. 

As you turn around only a black square lurks back at you.

NED

Ik stel me een lange gang voor. Er komt geen licht binnen, dus is het donker. Misschien voel je de behoefte om de muren aan te raken en ze als geleider te gebruiken? Misschien ben je bang? Misschien voel je je een beetje vreemd?

Het enige wat u kunt zien is een oranje vierkant aan het eind van de gang. Je voelt je er door aangetrokken. Het is helder en absurd. Is het een muur? Is het een deur? 

Als je het nadert, merk je dat het een kamer is. Leeg, behalve de oranje kleur.  Helder als de meest felle zonsondergang die de muren, vloer en plafond bedekt. Terwijl je binnenkomt, slokt het je op. 

En zo word je één met de kamer. 

Als je je omdraait, loert alleen een zwart vlak naar je terug.

Origin Decay

Expo: FAAR Ceiling Deurne


Here I was born

Here I return 

Again and again

But they don't let me be ...

Time, people, money,... 

violence, words, manipulated sorrows, ...

They all pierced my skin. 

None looking back.

They've left me to rot. 

And while you pass me by,

I crouch together

in my shell.

Home sweet home

NED

Hier ben ik ontstaan

Hier keer ik weer 

Telkens opnieuw.

Maar ze laten me niet zijn...

Tijd, mensen, geld,... 

geweld, woorden, gemanipuleerd verdriet, ...

Ze doorboorden me allemaal. 

Niemand keek om.

Ze lieten me rotten. 

En terwijl jullie mij passeren,

sluit ik me op

Terug in mijn cocon.

Home sweet home